No joke

In één of ander vak tijdens mijn opleiding werd ooit eens het onderwerp van neuro-marketing aangehaald. In kleuren werd dan in het brein getoond wat het effect van reclame op de proefpersoon was. In rode, groene, blauwe vlekken lichtte op waar de reclame iets met zijn kronkels deed. Fascinerend en confronterend. 

Ik zou het bij mezelf wel eens willen zien, wat het effect van een bezoek aan mijn werkgever op mijn brein heeft. Ik vermoed een roodgloeiend - alarm effect. Vlucht of Vecht.
Op mijn energie is het in elk geval een aanslag.

Voor de tweede keer in drie weken tijd ga ik vandaag langs om de praktische zaken die bij mijn ziekteverlof horen te regelen.  De eerste keer was ik bloednerveus voor mijn bezoek, verrassend kalm toen ik er was, en dood-kapot, uitgewrongen, murw erna. Ik was amper 50 minuten binnen geweest, maar mijn passage daar en mijn gesprek met de baas hadden alles van me gevergd. Thuisgekomen voelde ik me alsof ik een marathon had gelopen en bracht ik de avond als een zombie op de zetel door.

Vandaag  ga ik om mijn lease-auto terug te brengen. Ik voel me echt heel kalm, en ook wel ergens blij om de auto weg te doen -- goeie 'move' in mijn pogingen om te ontspullen en te verminderen en meer te bewegen :-). Alles netjes gepland -- op voorhand naar de car wash gegaan, wagen volgetankt, papieren gesorteerd, kindersouveniertjes verwijderd én supergoed op tijd vertrokken. De inspectie zelf verloopt prima -- met zelfs een goed gesprek met de expert van dienst (over burn out, ja) -- de overhandiging der sleutels ook. Ik vind het ook fijn om Mr J.J., de authentieke & immer bruisende gastheer van ons bedrijf, terug te zien.

En toch ... En toch kom ik buiten met een verschroeiende druk op mijn hoofd, met bonkende slapen en zwarte vlekken voor mijn ogen. Mijn hoop dat mijn lentewandeling naar huis de druk zal verlichten blijkt ijdel: mijn hoofd bonkt als zot en ik moet gaan liggen. Eerst op de zetel, dan in bed. Voor meer dan 3 uur ben ik van de wereld. Als ik wakker word barst mijn hoofd en zit mijn keel toe. Nog twee maanden staat er op mijn ziektebriefje. Brrr.