trage gazelle
  • Home & Blog
  • Over mij
  • Gazelle in de slow lane
    • Over de slow lane
    • Chronologisch >
      • Proloog
      • Zomer 2015
      • Najaar 2015
      • De crash
      • November 2015
      • December 2015
      • Januari 2016
      • Februari 2016
      • Maart 2016
      • April 2016
      • Mei 2016
    • In een lijstje
    • Links
  • Home & Blog
  • Over mij
  • Gazelle in de slow lane
    • Over de slow lane
    • Chronologisch >
      • Proloog
      • Zomer 2015
      • Najaar 2015
      • De crash
      • November 2015
      • December 2015
      • Januari 2016
      • Februari 2016
      • Maart 2016
      • April 2016
      • Mei 2016
    • In een lijstje
    • Links

Avondlijke scènes en spektakel in de lucht.

8/12/2016

3 Reacties

 
Foto
17.30u - boven op de Berg waar mijn werk ligt
Wanneer ik 's avonds de zware buitendeur van mijn werk openduw, word ik gepakt door het kleurenspektakel in de lucht die boven onze oerlelijke parking hangt. De zon is net ondergegaan. De hemel staat nog even in brand maar in de hoeken van het overdekte terras schemert het al. Vanuit zo'n donker plekje word ik in de gaten gehouden. Ik zie de collega die er staat te roken niet, maar ik weet dat hij er is. Om de tien seconden licht zijn sigaret op en dwarrelt de rook in pluimen omhoog. Hij houdt zijn blik op mij terwijl ik nog-vlug-vlug plaatjes schiet van dit gouden avondgloren. Wanneer ik mijn tas aan mijn fiets hang en aan mijn achterlicht froemel dooft hij zijn sigaret, mompelt iets interessants over opschuivende zonnen en planeten en keert hij weer naar binnen. De deur valt met een klap dicht. 

*

17.45u - langs het water van onze stad
Ik trap hard langs de Vaart. Donker aan de waterkant, licht aan de bedrijven-overkant. Het eerste wat ik zie zijn de grote quotes op de hoge muren van het creatieve bureau. Zwarte letters in funky fonts op spierwitte muren. Trendy, maar ik vind ze totaal niet catchy. Het tweede wat opvalt is het felle witte licht. Nep -tl, hard en absoluut ongezellig. En dan zie ik ze zitten, twintigers, dertigers, ze zijn met een stuk of tien. Ze zitten samen en toch weer niet. Ik zie ze staren naar hun schermen, koptelefoon op en geconcentreerd, ze werken hard - elk voor zich. Het is zes uur en het ziet er niet naar uit dat hier bijna naar huis wordt gegaan. Brrrr. Teveel herinneringen die naar boven komen. Ik fiets verder -- passeer de file. Tussen de chique bumpers ook een bus. Binnen een zwarte mama met een baby in haar armen. Ik zie haar lippen bewegen - ze praat, en lacht, steekt baby in de lucht. Hij komt weer neer en met haar mooie, volle mond kust zwarte mama het kindje plat. Ik vind het prachtig. 

*

17.50u - aan de brouwerij 
Ik kijk op, zoek mijn maan. In plaats daarvan zie ik een zwerm vogels in de lucht. Niet één, niet twee, niet tien. Wel minstens vijftig witte vogels draaien boven mijn hoofd. Ze zweven, maken geen lawaai. Ze zwermen naar de ene kant, gaan dan weer naar de andere. Zo sierlijk, natuurlijk, mooi. Ik stop en kijk naar boven. Gevaarlijk - want in het midden van een drukke fiets-snelweg - maar het moet nu even wel. Het schouwspel is magisch. Er stopt nog een fietser. En nog één en nog één. We staren naar boven, handen op het stuur en één voet op de trappers. Het is alsof de vogels zich van hun publiek bewust zijn, hun choreografie wordt almaar meer ingewikkeld, maar hun bewegingen blijven synchroon. Verbondenheid, alweer. Met het groepje stilstaande fietsers rond mij -- we moeten allemaal wel ergens zijn, maar dit gaat voor. En verbondenheid met die vogels. Want terwijl ik daar zo sta, me te vergapen aan de lucht, hoor ik maar één stemmetje in mijn hoofd. Opnieuw en opnieuw. Een stemmetje dat zegt dat ik vrij ben. Zo vrij als een vogel. Als al die vogels samen. 

*
​
Noem me melig. Noem me zweverig. Noem me kitchy witchy en wishy washy. 
Het is nu eenmaal zo. Er zijn zo van die dagen. Dan ben ik hyperalert en zie ik meer dingen. 
Smeed ik weer plannen en ga goedgeluimd naar huis. 
3 Reacties
Anna berg link
8/12/2016 23:09:26

Ik hou wel van die meligheid.

Antwoord
Kathleen Verbiest link
12/12/2016 23:00:27

Dat is niet melig, dat is poëtisch.
Wat een prachtige post..

Antwoord
caroline
14/12/2016 11:45:17

wat een mooie post!

Antwoord



Laat een antwoord achter.

    Over mij

    Foto
    Evenwicht en contentement. 
    Dat is alles wat ik nodig heb.


    Archief

    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015


    Categories

    Alles
    40 Dagen Bloggen
    Alles Of Niets
    Bezield Leven En Werken
    Burn Out
    Combinatie Werk En Gezin
    Dat Moment Wanneer
    De Macht Der Gewoonte
    Discipline
    Echter Leven
    Familie
    Feest
    Gezond Eten
    Goeie Gewoontes
    Herstel Van Burn Out
    Het Leven Zoals Het Is
    Klein Geluk
    Kwetsbaarheid
    Leven En Dood
    Mama Zijn
    Mijn Hoofd Zegt Klik
    Mindfulness
    Moe Zijn
    Ontspannen
    Ontspullen
    Paniekaanval
    Perfectionisme
    Reizen
    Schuld
    Slapen
    Trager Leven
    Weekend
    Yoga
    Zelfzorg


    RSS-feed