Eén van mijn bazen vertelde me ooit over die vriend van hem die weinig, heel weinig, slaap nodig heeft. De man had jarenlang last van verschrikkelijke nachten tot een dokter hem aanraadde om minder te gaan slapen. Hij moest blijven afbouwen tot op het punt dat zijn nachten wel weer goed werden. Na een hele poos experimenteren was de brave man op een ritme van één nacht op twee gekomen. Ja, je leest dat goed: hij skipt dus om de andere dag zijn nacht -- the horror voor mij -- en dat werkt prima; na al die jaren voelt hij zich weer fit en productief. ​

Dit stuk is het eerste in een reeks over gewoontes. 
Op een dag besliste ik om niet in voornemens te blijven steken maar om ook echt naar mijn doelen toe te werken door ze op te breken in acties en goeie gewoontes. En … sinds toen veranderde mijn leven. 

Gewoontes zijn hip, en cool, en ubertof omdat ze de dingen makkelijk en bereikbaar maken. Door bepaald gedrag aan je automatische piloot toe te vertrouwen hoef je niet steeds maar weer flink te zijn en op je wilskracht beroep te doen. 

​Mijn eerste en belangrijkste doel: meer energie, meer goesting. En daar past 'Slaap!' behoorlijk goed bij. 

Ik hou van Jelle Hermus. Zijn stukje met slaap-tips lees je op deze link. 

Het slapen-stuk van Jozefien Daelemans waarbij ik bijna mijn hoofd van het lijf knikte vind je hier. 

P.S. Ahum ... ik moet me excuseren voor de draft state van deze schrijfsels ... maar het is tegenwoordig een gewoonte om 'niet meer te wachten' ... ook niet op perfectionisme. Een gewoonte die me in veel domeinen al heeft laten vooruit gaan -- maar daarover later meer.