Contingency

In een ver verleden was ik onder andere verantwoordelijk voor de opmaak en het beheer van 's firma's marketing & communicatiebudgetten in 13 Europese landen. Een huzarenstukje voor iemand met een Letteren-opleiding -- zeg dat wel. Gelukkig liet mijn beste vriend Excel me nooit in de steek en bleek ik zelf geslepen genoeg om de onderhandelingen met de Country Managers van Nederland tot Hongarije en van Italië tot Luxemburg en alles daartussenin tot een goed einde te brengen. We did it - dus.

Maar dat is niet wat ik wilde vertellen. Waar het wel om draait: in dat hele budget-circus was de laatste ronde veruit mijn favoriet. In die ronde, immers, werd - zomaar, ineens, alsof Sinterklaas wel bestaat - bovenop het Europese marketing budget een extra potje geld gelapt. Spraken we eerst van 'een buffer'; nadat we door een Engelstalige groep werden overgenomen, werd dat het mooie woord 'Contingency'.

Door het woordenboek vertaald als 1. eventualiteit 2. toevalligheid 3. toeval 4. omstandigheid, was ik op slag verliefd op het woord. Niet alleen omdat het extra potje keer op keer echt nodig bleek - maar ook omdat het ons bij wijlen de ruimte gaf om een unieke kans, een uitzonderlijke gelegenheid, een once in a lifetime opportunity NIET te laten liggen. Sommige van onze meest succesvolle acties zijn enkel en alleen verwezenlijkt omdat we op het juiste moment de joker van ons Contingency Budget konden inzetten. 

En daar draait het me om. Meer Contingency in mijn leven. Niet in geld, wel in tijd. Tijd voor meer toeval, toevalligheid en eventualiteit in mijn leven. Een joker tijd die je toelaat om wel op een unieke  omstandigheid in te gaan in plaats van er voorbij te razen. Hier geen extra ronde waar extra potjes tijd worden uitgedeeld, helaas. In dit cirkus moet je het zelf doen. Keuzes maken, minder doen, en minder vol. Trager leven dus. 

Ik experimenteer er al een hele poos mee. Met wisselend succes. Meer lege gaten in de agenda en weg weg weg van het moordende ritme waarin alles back-to-back gepland staat. Ik wéét dat het dan zo gaat - dat er in mijn Contingency-tijden net meer, en andere dingen op me afkomen - ontmoetingen, uitnodigingen, gesprekken, maar ook inzichten, plannen in mijn hoofd en juiste eye openers. Tijd om op onvoorziene momenten te lezen, bij nieuwe vrienden onverwachts koffie te drinken of nog even het bos in te duiken met mijn meisjes.

Ik weet dat ik ervan geniet, ik weet dat ik er rustig van word en blij. Maar ... nu ik weer aan de slag ben gegaan en in alles mega-efficiënt probeer te zijn; nu ik weer 40 uren per week werk en alles daar rond opgeslorpt wordt door kinderen proper en gevoed en opgevoed te krijgen; nu ik weer energie heb, en mijn sociale leven weer heb opgepikt; en net nu ik weer meer dan ooit nood heb aan Ruimte zo af en toe, blijft het potje van mijn Contingency armetierig leeg.

Tijd om op de rem te gaan staan dus. 
Contingency-tijd te maken.
En  dan maar zelf eens Sinterklaas te spelen met mijn eigen tijd. 

*
​
(wordt vervolgd.)