trage gazelle
  • Home & Blog
  • Over mij
  • Gazelle in de slow lane
    • Over de slow lane
    • Chronologisch >
      • Proloog
      • Zomer 2015
      • Najaar 2015
      • De crash
      • November 2015
      • December 2015
      • Januari 2016
      • Februari 2016
      • Maart 2016
      • April 2016
      • Mei 2016
    • In een lijstje
    • Links
  • Home & Blog
  • Over mij
  • Gazelle in de slow lane
    • Over de slow lane
    • Chronologisch >
      • Proloog
      • Zomer 2015
      • Najaar 2015
      • De crash
      • November 2015
      • December 2015
      • Januari 2016
      • Februari 2016
      • Maart 2016
      • April 2016
      • Mei 2016
    • In een lijstje
    • Links

De boa is rood en ligt in de goot.

29/9/2016

2 Reacties

 
Foto
De rode boa (de veertjes-sjaal, niet het dier) ligt eenzaam en achtergelaten in een Leuvense goot. Restant van een vrolijk avondje uit. Wanneer ik hem probeer te ontwijken, word ik door een horde jonge mannetjes en vrouwtjes terug in het gareel geduwd. Vooruit, vooruit, geen tijd voor zijsprongetjes - en zeker niet op de fiets.
Ik snap het al.
Ze hebben haast, nu nog wel, - de aula roept.

Ja, ja, jaa ... ze zijn terug. Met honderden, duizenden, palmen 'de studenten' onze straten weer in. Ze zijn luid, en druk, en met gi-ga-veel. Ze komen in alle vormen en maten. Het zelfzekere lange meisje met de rode blouse, een mollig meisje met prachtig haar, de hipster met een vetkuif en de  -echt waar - veel te korte broek. Krullenbol-met-bandana en kaalhoofd aan zijn zij. Bijna Madammekes en heel veel Stan Smiths.

Ik zie ze graag. Ik heb zin om elk van die zevenendertigduizendtweeënvijftig stuks een knuffel en een schouderklopje te geven. Of toch aan de starters onder hen, zo in de eerste dagen van hun academiejaar.  

Ik ruik de onzekerheid en als je goed kijkt zie je dat ook het meisje met de rode blouse subtiel, maar systematisch-zenuwachtig, aan het puntje van haar kraag prutst. Dat hipster zijn ogen teveel en te snel heen en weer schieten. Dat krullenbol met zijn voet tikt en het mollige meisje haar jas toetrekt als wou ze zich verstoppen. 

Het is ook écht zo spannend allemaal. Het nieuwe leven dat ze binnen stappen. Ik wil ze toefluisteren dat het allemaal goed komt. Dat ik ook zo was. Hoe ik de eerste dag in die aula wenste dat ik een krant bij me had. Een grote, dikke, met veel bijlagen. Om me een houding te geven, om mijn onrustige handen te doen zwijgen, me achter te verstoppen. Ik was toen de krullenbol - wilde haren maar een klein en oeverloos verlegen hart. Ik voelde hoe ik meteen een label kreeg - alternativo, fuifbeest, flapuit - en me ernaar ging gedragen. Want na jaren en jaren onzekerheid vond ik het niet erg om als losbol gezien te worden. Het nam alvast een stukje onzekerheid over mijn onzekerheid, verlegenheid over mijn verlegen-zijn, weg. Want als de anderen mijn klein hart niet zagen - had ik er dan wel één? Of hoe zat dat juist?

Met de jaren werden mijn haren tammer en mijn wurgende onzekerheid kleiner. Ik leerde dat hoe minder onzeker en verlegen ik me ging gedragen, hoe minder onzeker en verlegen ik ook echt werd. Ik groeide als mens, als student, als vriendin. Het kwam allemaal goed. En tegelijkertijd zag ik wat 'de unief' met anderen deed. Vrienden kraakte, ze met frustraties voor het leven opscheepte. En ook met hen kwam het goed. Anders, maar wel meer dan goed. 

Dat allemaal wil ik als een bezorgde moeder in hun jonge oren fluisteren. 
Ik doe het niet. Ik zit al lang weer in het gareel van de studentenstroom.

*

De boa ligt er nog.
Een rode wurgslang met veertjes. En zo theatraal, daar in die grijze goot.
Ik zie hem elke ochtend deze week, verzin er elke dag een ander verhaal bij en lees hem elke keer als metafoor van wat hij hopelijk is - het eerste laagje afgeworpen en achtergelaten onzekerheid van een verlegen student in Leuven.

Als dat niet mooi is ... Ha ;-)
2 Reacties
Sien
1/10/2016 09:49:16

Mooi! :-)
Ja, ik heb ze ook zien en vooral horen toekomen de voorbije week, het grote inpalmen :-)

Antwoord
Kathleen link
1/10/2016 21:00:54

Heel mooi stukje, en rake symboliek..

Antwoord



Laat een antwoord achter.

    Over mij

    Foto
    Evenwicht en contentement. 
    Dat is alles wat ik nodig heb.


    Archief

    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015


    Categories

    Alles
    40 Dagen Bloggen
    Alles Of Niets
    Bezield Leven En Werken
    Burn Out
    Combinatie Werk En Gezin
    Dat Moment Wanneer
    De Macht Der Gewoonte
    Discipline
    Echter Leven
    Familie
    Feest
    Gezond Eten
    Goeie Gewoontes
    Herstel Van Burn Out
    Het Leven Zoals Het Is
    Klein Geluk
    Kwetsbaarheid
    Leven En Dood
    Mama Zijn
    Mijn Hoofd Zegt Klik
    Mindfulness
    Moe Zijn
    Ontspannen
    Ontspullen
    Paniekaanval
    Perfectionisme
    Reizen
    Schuld
    Slapen
    Trager Leven
    Weekend
    Yoga
    Zelfzorg


    RSS-feed