trage gazelle
  • Home & Blog
  • Over mij
  • Gazelle in de slow lane
    • Over de slow lane
    • Chronologisch >
      • Proloog
      • Zomer 2015
      • Najaar 2015
      • De crash
      • November 2015
      • December 2015
      • Januari 2016
      • Februari 2016
      • Maart 2016
      • April 2016
      • Mei 2016
    • In een lijstje
    • Links
  • Home & Blog
  • Over mij
  • Gazelle in de slow lane
    • Over de slow lane
    • Chronologisch >
      • Proloog
      • Zomer 2015
      • Najaar 2015
      • De crash
      • November 2015
      • December 2015
      • Januari 2016
      • Februari 2016
      • Maart 2016
      • April 2016
      • Mei 2016
    • In een lijstje
    • Links

Fragmenten uit een Nieuw Leven

7/9/2016

6 Reacties

 
Foto
Afbeelding van bigappled.com
 Zondag 4 september

De bakkersvrouw bijt op haar lip en bedwingt haar nieuwsgierigheid. Ze overhandigt me vijf (vijf! voor mij!) broden en ik weet niet wat ze er in haar hoofd bij verzint. Maakt niet uit, ik denk dat mijn meisjes en ik met deze voorraad de week wel doorkomen. Hoe georganiseerd kan een mens wel zijn??

Maandag 5 september (verlof)

Ochtend
72 boterhammen. Een kleine week lunch en ontbijt voor Pauline en mezelf. Ik verwijder korsten, smeer niet te veel maar ook niet te weinig boter, weeg af tussen gezond en kid's-proof beleg. Wanneer er acht brooddozen de vriezer ingaan, sta ik paf van mezelf. Ik blijf nog met 2,5 broden zitten -- aan mijn hoeveelheden moet nog geschaafd worden -- maar voor de rest: ZO georganiseerd kan een mens dus zijn.

*
Middag
Ik breng Manlief naar de luchthaven. 
Mijn hart maakt duizend sprongen wanneer ik de vliegtuigen zie, dat oerverlangen naar weg - weg - weg en ver-ver-ver zit hard en diep. 
We kussen - genoeg tot vrijdagavond - en weg is hij. 

*
Avond
Het is stil in het klasje. Hier en daar kraakt één van de kleine stoeltjes -- verder hangt iedereen aan de lippen van Juf Frieda. Al 35 jaar staat ze voor de derde kleuterklas, ze is de beste in wat ze doet, en smelt nu al voor onze kapoenen -- maar voor ons, de 24 ouders voor haar neus, krimpt ze in elkaar. Verlegen, bescheiden, het maakt haar kwetsbaar en charmant. 

Ze converseert met een afgeleefd pluchen aapje dat uit een valies kruipt. Je hoort haar wel maar haar mond blijft onbeweeglijk stil. Magisch. Het is echt net echt. Van verlegenheid geen spoor meer. Ik vind het wonderlijk mooi. 

Dinsdag 6 september

Het heen-en-weer-mapje van Pauline zit behoorlijk vol. Met ingevulde info-blaadjes, de gevraagde foto's en, vooral, met briefjes over Oma, Moekie, Meter, Ilse, en al die anderen die deze week Pauline naar school brengen en halen. Manlief van huis deze week en de puzzel om 's morgens en voor zes uur 's avonds iemand aan de schoolpoort te krijgen bleek weer complex.

Maar kijk, ik doe het. Ik doe het! Ik vraag hulp, pak aangeboden hulp aan, en zie de stukken in mijn agenda in elkaar vallen. Pauline wordt schandalig verwend door al onze 'mantelzorgers' en ik geniet volop van dat vangnet-vol-liefde.

Woensdag 7 september

's Morgens -- Ik sta in de file. De f i e t s-file. Dit had ik nooit kunnen dromen in die 10 jaar dat ik in de chique bedrijfswagen naar Brussel reed. Stapvoets. En elke dag een ietsje harder vloekend.

's Avonds -- Naar huis door de stad-in-zomerstemming. Zon op ons mooie stationsgebouw en zuurstof in het park. Mijn kleed wappert en de zon brandt in mijn rug. Zo zalig kan werk-woonverkeer zijn. 

*

Kijk, het is zwaar. Het is zwaar om zo abrupt van 9 maanden absolute Niets naar Onbarmhartige Ochtendrush en Afmattende Avondshift te gaan. Zwaar om daar tussenin nog 40 uur per week op een nieuw werk te werken. Zwaar om van zoveel zalige tijd met mijn kindertjes naar povere, haastige mini-uurtjes met hen te gaan. 

Maar tegelijkertijd voel ik me licht. En dat blijft zo. Verbaas ik me over al die plotse, en onuitputtelijke, energie. Die stroomt en kronkelt en danst. Die Blijheid en Goesting meebrengt. En die alles ineens zo zo zo belachelijk Makkelijk maakt. 

En dan lig ik 's avonds in mijn bed. Onder het dak. Ik schuif het gordijn weer open en kantel het raam. Ik zie de sterren en fluister Danku naar de maan. 

*

Jaja.
Zo ben ik dan ook wel weer. 
6 Reacties
Tine
10/9/2016 00:38:38

Waw! Chapeau, mevrouw de Gazelle, ik ben trots op je!

Ik hoor het je nog zo aan de telefoon zeggen: "Tine, ik ben genezen". QED ;-)

Veel liefs,

Tine

Antwoord
Kathleen link
10/9/2016 11:45:30

Oh, wat mooi...
Ik ben zo blij voor je!!
Gelezen met een krop in de keel.

Antwoord
jessie link
12/9/2016 21:38:36

Ela! Goed bezig precies! Proficiat, wat een vuurdoop! Hou je goed!

Antwoord
Sofie link
13/9/2016 20:23:27

Hoedje af, Gazelle. Je staat er weer. Helemaal!

Antwoord
caroline
14/9/2016 14:53:07

zo fijn om lezen!
omdat het mooi geschreven is én omdat het zo'n goed nieuws is!

Proficiat!

Antwoord
anna berg link
19/9/2016 22:24:29

Zo fijn dat je energie weer stroomt.

Antwoord



Laat een antwoord achter.

    Over mij

    Foto
    Evenwicht en contentement. 
    Dat is alles wat ik nodig heb.


    Archief

    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015


    Categories

    Alles
    40 Dagen Bloggen
    Alles Of Niets
    Bezield Leven En Werken
    Burn Out
    Combinatie Werk En Gezin
    Dat Moment Wanneer
    De Macht Der Gewoonte
    Discipline
    Echter Leven
    Familie
    Feest
    Gezond Eten
    Goeie Gewoontes
    Herstel Van Burn Out
    Het Leven Zoals Het Is
    Klein Geluk
    Kwetsbaarheid
    Leven En Dood
    Mama Zijn
    Mijn Hoofd Zegt Klik
    Mindfulness
    Moe Zijn
    Ontspannen
    Ontspullen
    Paniekaanval
    Perfectionisme
    Reizen
    Schuld
    Slapen
    Trager Leven
    Weekend
    Yoga
    Zelfzorg


    RSS-feed