Het Kindje Van De Dag

Zelfgetrokken foto. Om iets voor 6u deze ochtend. #omjemaartezeggen #vanenergiedipnaarteveelenergie #tja

​"Word jij dan het Kindje Van De Dag?"
Pauline voelt dat er iets op til is. 
Ze vertrouwt het niet maar probeert er op haar manier het goede van in te zien. 
Mama als kindje van de dag ... 
Woooow wow wow wow ... ja, laat het waar zijn alstublieft.
Laat mij het kindje van de dag zijn. Kies mij. Kies mij. Kies mij.
Morgen. 

Want morgen, morgen ga ik s o l l i c i t e r e n.
Ja ... ik ... moi ... yo ... me, myself and I!!
8 maanden in een cocon, en morgen kom ik naar buiten. 

*

"Beste, graag nodigen we u uit op vrijdag 24.06.2016, om 11.40u ..." 
Zo stond het er, met vetjes en al. 
En het kwam ook vetjes binnen. Want ja, natuurlijk had ik zelf een brief gestuurd, en ja, natuurlijk wil ik DIE job. Maar toch ... op het moment dat de mail binnenkomt, word ik heel zenuwachtig en vind ik dat het plots zo snel en écht gaat. 

*

Een titanenstrijd wordt het.
Met de andere kandidaten, uiteraard. Maar bovenal met mezelf.
Ben ik er klaar voor - ga ik dat kunnen - wat moet ik zeggen - vertel ik over mijn burn out - wat vertel ik dan  - en hoe? Laat me niet in tranen uitbarsten, laat mijn handen niet beginnen beven zoals die onverwachte keer onlangs, laat me gewoon ge-woon zijn alstublieft. 

*

Van moodswings gesproken. 
Het ene moment razen de zenuwen door mijn lijf, een uur later laat ik alles op me afkomen. Gebeure wat gebeuren moet. Is dit het niet, dan wel het volgende. Of ook weer niet. 

Lag ik op maandag nog de hele dag uitgeteld in bed; vandaag barst ik bijna uit mijn voegen van energie. 

Zie ik me het ene moment al gaan, in mijn nieuwe job, in mijn nieuwe leven; het volgende moment kamp ik met existentiële vragen als ik nog maar denk aan de psychotechnische testen die er aan te pas komen. 

En wat dan nog? 

*

Is dit dé zinvolle, verantwoorde, geëngageerde job van mijn leven? 
Not sure. Het is wel een job die ik in deze fase van mijn leven zie zitten. Werk, doen wat ik goed kan en graag doe. Een katalysator om me uit de burn out klei te sleuren. En is dat dan voor altijd? Misschien wel, misschien niet.

Bestaat het gevaar dat ik in overdrive ga?
Ja. Natuurlijk. De jobomschrijving is lichter dan wat ik ooit tevoren heb gedaan. En toch blijft mijn grootste uitdaging en mijn grootste strijd: dat overmoedige streefbeest in mij de kop indrukken. In deze job, maar even goed in elke andere functie die me voorgeschoteld wordt. 

*

Pauline vindt het niet leuk. 
Die wil liefst dat mama op woensdag dingen blijft doen met haar. Mama op tijd aan de schoolpoort, mama om mee te gaan fietsen, mama op een doordeweekse dag om 10 voor 12u naar het dino-museum in de klas, zomaar, omdat het kan. 

Wie weet, wie weet ... tussen al mijn sollicitatiebrieven voor voltijdse vacatures, is dit wel de deeltijdse job waar ik voor ging. Never say never.

*

Fingers crossed. 
Voor het streefbeest in mij.
Voor deze job of een andere.
Voor het kindje / het mamatje van de dag.

En voor de quality time met mijn kindertjes.
❤️❤️