Het leven zoals het is - november/december

De laatste weken waren stomend. Ik weet dat het er elk jaar opnieuw aankomt, ik plan het en toch voelt het alsof wij in november en december meegesleurd worden in een ritme dat net te hoog ligt. Er is mijn verjaardag, dan die van de Oudste, dan die van de Jongste, net op de dag van Sinterklaas. Voor elk van ons hoort er een familiefeest bij, en een klasfeest. Sinterklaas wordt bij ons gevierd, en bij de twee grootouderkanten. En als we dan eindelijk uitgevierd zullen zijn, is het de hoogste tijd voor de kerstboom en dé feesten. Gisteren viel ik ziek. 1 dag. Mijn hoofd was een barstende bom en ik kon niet anders dan slapen. En vandaag, maandag, was ik beter. Alsof mijn lijf me even halt had toegeroepen, één dag tot platte rust had verplicht, en dan weer verder.

Hier volgt een kleine greep uit onze maanden, in willekeurige volgorde, en at random uit de fotobibliotheek geplukt. 

# never not party prepping

Mijn oudste dochter, aan het doen wat ze het liefste doet, tafels versieren en "het" gezellig maken. De laatste weken had ze dus werk genoeg. Bloemen, mooie servetten, menu-kaartjes, ... En paarden, altijd veel paarden.

# Sinterklaas

Ik vond het dit jaar er bijna over, al die plaatsen waar wij Sinterklaas tegenkwamen. Op den duur moest ik mijn route met de kinderen aanpassen om de Sint niet twee keer vlak na elkaar op andere plaatsen tegen te komen. Hierboven ben ik nog in die fase dat ik het geweldig vond om de Sint tegen het lijf te lopen en met de Pieten op de foto te gaan. Mijn kinders, die waren toen al iets minder enthousiast ;-). 

# De grote Sinterklaasshow

Bumba was daar, en Mega Mindy en Maya de Bij. En al die andere superhelden van Studio 100. De Sint zelf hebben we hoop en al 10 minuten gezien op het einde van de grote Sinterklaasshow, maar onze kinders vonden het prachtig. 

# Ons eigen Sinterklaasje

Geen mooier Sinterklaasje dan dat van ons. Uiteraard. Onze Jongste werd geboren op 6 december en ondertussen begint ze er zelf al een traditie van te maken: de goedheiligman die naar school komt, zij die mee naar voor mag; en samen laten ze de hele school 'Lang zullen ze leven' zingen. Het Hoogtepunt voor haar in deze periode. Dit jaar kon ik er niet bij zijn maar werd ik live op de hoogte gehouden door de foto's en filmpjes van een mama die er wel op stond te kijken. Hartjes voor Schoolpoortvriendinnen!

Trouwens: op haar hoofd: een kroon in de vorm van het paard van Sinterklaas.
Trouwens: mag ik het ongepast vinden dat Sinterklaas een bril met een zwaar, zwart montuur draagt?!

# Crossen in de bossen

Om aan de drukte te ontsnappen, om lucht in mijn hoofd te laten en om de calorieën die ik binnensla te verwerken, ga ik geregeld een toer lopen. Op zaterdagochtend om 7u zijn het vooral mannen met honden die ik dan tegenkom, en late feestvierders die hun weg naar huis waggelen. Als ik na zo'n 10km samen met mijn gezin kan ontbijten, is mijn geluk compleet en kon mijn weekend niet beter gestart zijn. 

# Slow food al Italiano

Aanrader! Met het werk bezochten we Atelier Rossi in De Smidse in Leuven. Een spin off van Restaurant Rossi in de binnenstad van Leuven. We gingen er quasi daags nadat Chef Felice Miluzzi door Gault Millau werd uitgeroepen als beste Italiaanse chef van ons land. Over-terecht zo bleek: voor zalige slow food met seizoensproducten  -- allen daarheen!

# Bruxelles Ma Belle

Pure me-time is het als ik naar Brussel mag om een vriend of vriendin te ontmoeten. Ik hou ervan hoe de trein eerst Brussel-Noord aandoet, zicht op het Atomium en de Japanse toren, om daarna de tunnels van Brussel-Centraal in te duiken. Ik hou van de trappen van dat station en ik hou ervan om dan buiten te komen en de lucht van 'mijn' stad in te ademen. 

Eind november mocht ik gaan ontbijten met één van van mijn hartsvriendinnen. Het werd een filosofische ochtend in Le Pain Quotidien. Drie uur later zat ik alweer terug op de trein naar Leuven en het voelde alsof ik een klein vakantietje genoten had. Opgeladen tot en met.

# Kerstkaarten scoren

Door alle drukte die ons in november overvalt, zijn wij nooit mee met kerstkaarten. We kopen dan op de laatste knip een doosje voor het Goede Doel, ook nobel, maar dit jaar wilden we toch iets anders. We organiseerden een heuse shoot en, jawel, de kaarten zijn ondertussen in verwerking en komen eerstdaags onze kant op.

Bovenstaande foto werd het al zeker niet - het is een behind the scenes beeld - dus dat kan ik al even delen ;-). 

# Ziek

Na al die dagen van voorbereiden, kopen, koken, feesten en opruimen, werd het dus even teveel. Op zondag ging het licht uit. Mijn hoofd barstte uit elkaar en mijn maag draaide zich elke 30 seconden om. En wat doen de kinders het liefst terwijl jij uitgeteld in bed en op de zetel ligt? Aan je frullen en prullen om je beter te maken ... :-) #zouhetnietwillenmissen