trage gazelle
  • Home & Blog
  • Over mij
  • Gazelle in de slow lane
    • Over de slow lane
    • Chronologisch >
      • Proloog
      • Zomer 2015
      • Najaar 2015
      • De crash
      • November 2015
      • December 2015
      • Januari 2016
      • Februari 2016
      • Maart 2016
      • April 2016
      • Mei 2016
    • In een lijstje
    • Links
  • Home & Blog
  • Over mij
  • Gazelle in de slow lane
    • Over de slow lane
    • Chronologisch >
      • Proloog
      • Zomer 2015
      • Najaar 2015
      • De crash
      • November 2015
      • December 2015
      • Januari 2016
      • Februari 2016
      • Maart 2016
      • April 2016
      • Mei 2016
    • In een lijstje
    • Links

Met klemmende kaken

18/4/2016

5 Reacties

 
Het zijn mijn kaken. Ik klem ze op elkaar.
Veel te hard en daardoor doet de linkerkant van mijn gezicht pijn.

Het is zondag, 10u en ik ben al bijna 5 uur op met mijn twee Madammekes.
Ze vinden het heerlijk om te lanterfanten in pyjama, hun ding te doen en al eens goed te pitsen en te bijten. Ik hang erbij als een wrak en doe mijn best om de uitputting te negeren.

Toen ik voor het eerst last kreeg van tintelingen en een verlammend gevoel in mijn gezicht had ik geen idee. Ik deed wat je niet moet doen en vroeg raad aan Dokter Google.
Verhalen over gezichtszenuwen, scheefgezakte mondhoeken en lodderogen, ik herkende me er niet in. De pijn ging weg, en kwam soms terug. Maar mijn klachten waren vaag en ik had toch geen tijd om naar de dokter te gaan.

Een paar maanden voor mijn crash kwam de pijn terug en bleef. 
Overduidelijk deze keer. En blijkbaar heel typisch voor burn out.
Teveel spanning op het kaakgewricht. 
De spanning die je overdag wegmoffelt, komt er 's nachts weer uit.
Klemmende kaken, knarsetanden, bijten (verbijten zegt Nico); en dat straalt uit naar de rest van je gezicht.

Ik Google weer. En deze keer herken ik veel meer.
Mensen die maandenlang met een pijnlijke arm lopen. Ze zijn er zich niet eens bewust van dat ze hun vuisten constant gebald houden. Pijnlijke monnikskapsspieren door opgetrokken schouders. Veel geklemde kaken. En heel veel burn outs.

Ik ben al meer dan vijf maanden niet meer aan het werk, maar ik blijf klemmen.
Het is alsof mijn kaken laten weten wanneer het teveel & te moe wordt, als ik zelf mijn vermoeidheid probeer te negeren. 

Aan de pijn ben ik ondertussen al gewoon. 
Ik word er niet aan gewoon hoe snél teveel & te moe is.
Hoe weinig er nodig is om me klem te zetten (pun intended).

Blijkbaar zijn een zaterdagnamiddagafspraak (niet 's avonds! niet blijven plakken achteraf! meer dan op tijd in bed!) met mijn vriendinnen en een vroege ochtendshift op zondag genoeg om me het hele verdere weekend in de touwen te hangen. 

En ja, ik weet dat er veel erger is.
Dat ik straks gewoon samen met Marietje moet middagdutten.
​Dat ik wél al vooruit ben gegaan -- tot een paar weken geleden waren vriendinnenuitstapjes gewoon niet aan de orde. 

Je hoort me niet klagen. 
Maar ik ben het gewoon nog niet gewoon. 
5 Reacties
Prinses link
18/4/2016 22:54:13

Nico = osteo?

En ik ken de frustratie van het minste dat te veel is. Ik ben ergens opgelucht dat jij er eerlijk over schrijft, want ik voel me zo een alien in een wereld van energieke mensen :). Maar ik wens je beterschap, oneindig veel beterschap!

Antwoord
Trage Gazelle link
19/4/2016 10:05:23

Ja, Nico = osteo/kine = wonderdokter :-)
thx, en ik geloof niet dat we alleen zijn met onze moeheid.
Ik zag er heel lang aan de buitenkant uit als een super-energieke-gefocuste-allesdoener-en-presteerder maar ik was vanbinnen zwaar oververmoeid. En nu aan de buitenkant ook, ha!

Antwoord
anna berg link
19/4/2016 12:42:00

Het gaat heel langzaam en soms lijkt het of je weer stil staat. Het betert maar hoe lang het bij jou zal duren, kan geen mens voorspellen. Gewoon van dag tot dag zien wat je kan en wat niet. Rust en kleine dingen zoeken die je gedachten verzetten. Goede moed.

Antwoord
Trage Gazelle link
19/4/2016 13:43:51

Bedankt Anna!!
Ik doe mijn best ;-) ... en probeer me ook niet te ergeren als het weer langzaam gaat/stilstaat. En me niet te ergeren aan het ergeren ... :-))

Antwoord
anna berg link
22/4/2016 17:11:12

😊👍


Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.


Laat een antwoord achter.

    Over mij

    Foto
    Evenwicht en contentement. 
    Dat is alles wat ik nodig heb.


    Archief

    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015


    Categories

    Alles
    40 Dagen Bloggen
    Alles Of Niets
    Bezield Leven En Werken
    Burn Out
    Combinatie Werk En Gezin
    Dat Moment Wanneer
    De Macht Der Gewoonte
    Discipline
    Echter Leven
    Familie
    Feest
    Gezond Eten
    Goeie Gewoontes
    Herstel Van Burn Out
    Het Leven Zoals Het Is
    Klein Geluk
    Kwetsbaarheid
    Leven En Dood
    Mama Zijn
    Mijn Hoofd Zegt Klik
    Mindfulness
    Moe Zijn
    Ontspannen
    Ontspullen
    Paniekaanval
    Perfectionisme
    Reizen
    Schuld
    Slapen
    Trager Leven
    Weekend
    Yoga
    Zelfzorg


    RSS-feed