Pauline is gek op die reeks boekjes van Mijnheertje Blij, Mevrouwtje Pret, enz.
We lenen ze van de buren en kennen de reeks al bijna uit ons hoofd. In onze straat woont een Mijnheertje Flink. Ik ken hem alleen van zien, ik weet niet wat zijn verhaal is. Alleenstaand vermoed ik. Ergens in de 70 en altijd in de weer. Op maandag hangen zijn lakens aan de wasdraad, op dinsdag de lange broeken en op woensdag zijn onderbroeken (echt waar). Zijn tuin ligt er altijd pico bello bij en zijn gevel blinkt. Hij is kalend, draagt een bril en een buikje. Komt altijd deftig voor. Ons Mijnheertje is niet vriendelijk, maar ook niet nors. "Leven en laten leven", zoiets. Ik heb wel sympathie voor hem. Omdat hij dat zo flink doet allemaal en ik soms denk dat ik wat meer zoals hem zou willen zijn - georganiseerd, gedisciplineerd, de boel op orde. * Sinds een tijdje loopt er een man door onze straat. Nee eigenlijk: strompelt. Er kleeft een apparaatje op zijn kale schedel, hij is vrij mager en draagt een bril die te groot lijkt voor zijn gezicht. Hij gaat in een Adidas-trainingsbroek en leunt zwaar op twee krukken. Altijd alleen, en absoluut niet uit op hulp. Hij wandelt elke, echt elke dag. Twee keer passeert hij aan ons raam. En elke dag zit er meer tijd tussen zijn heen- en terugtocht. Met zijn blik op het einde van de straat gaat hij elke dag net iets verder. Wat een held. Natuurlijk heb ik sympathie voor hem. * Op een dag valt mijn frank. De twee mannen zijn één. De magere man met de te grote bril is Mijnheertje Flink. Hij heeft iets voorgehad, wat?, en moet terug leren stappen. Fioew. De schellen vallen van mijn ogen en ik schaam me. Langs de ene kant voel ik me een luxe-kip die thuis zit, aan de andere kant voelt het alsof ik me moet spiegelen aan zijn moed. En zien hoe klein de stapjes zijn die hij elke dag zet. En hoe hij wel elke dag verder geraakt. Alles of Niets. Ik heb al zo vaak gezegd dat ik geen goeie Burn Outer ben. Ik wil niet Traag. Ik wil niet Ge-lei-de-lijk aan. Ik wil niet terug gaan ontdekken hoe ver ik kan gaan en voelen wanneer ik erover ga. Ik wil Alles. Ik ben lang genoeg ziek & Niets geweest. Ik wil nu. volledig. genezen zijn. Maar Mijnheertje Flink inspireert me weer. Zegt me door zijn nukkigheid van iets meer zoals hem te zijn. Stap voor stap. Elke dag opnieuw. Geeft me een lesje in nederigheid en maakt mij van de weeromstuit een heel klein beetje Mevrouwtje Geduldig (hoopte ze).
2 Reacties
Ik ben er stil van.
Antwoord
25/4/2016 11:42:23
Jaaaa!! Dat voorbeeld van een nieuwe taal leren is er knal op!
Antwoord
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Over mijArchief
Augustus 2020
Categories
Alles
|