Mijn kindje.
Mijn kindje dat zo bang is van de andere kant. Dat vorige week duizend tranen weent omdat ze de dag erna voor het eerst gaat oefenen in de grote school. Ze kent de omgeving, ze kent een handvol grote kinderen die met haar gaan spelen daar, ze kent het groepje van haar eigen klas dat meegaat. En toch -- een hartje piepklein, gebroken en dat zich verraden voelt. Omdat ze niet weet waar ze voor staat en wij het niet allemaal haarscherp kunnen voorspellen. Bang is ze, zo verschrikkelijk bang van die andere kant. Drop Pauline onverwachts en heel alleen in een betonnen woestenij van de Speelpleinen, op een feest waar ze niemand kent, bij een babysit die ze nog nooit gezien heeft, een kamp waar ze drie dagen gaat logeren zonder vriendjes -- ze geeft geen krimp. Maar geef haar tijd en avondlijke uren, geef haar hoofd de kans om in het schijnsel van het nachtlampje aan het malen te gaan, en ze slaat tilt. Achteraf is alles altijd "héél héél goed Mama" - gelukkig weet ik dat ondertussen al. Mijn kindje dat het hele weekend van prinses, en jarig en familiefeest heeft gedaan; 's avonds veel te laat en extatisch in bed kruipt en dan nog snel-spontaan in mijn oor fluistert "Het was toch echt heel heel leuk he mama" ... Dat kindje, nu het allemaal weer serieus wordt en de vooravond van haar echte verjaardag gearriveerd is, weer in die plas van tranen ligt. Toch liever vier wil blijven. Snikkend omdat ze toch al heel snel kan lopen en luid met haar vingers kan knippen. Waarom dan naar die andere kant? Waarom toch nog vijf worden? * Voor bedtijd vandaag tekende ze. Met bloemen, een zon, blauwe lucht en een kroon. Dus eigenlijk -- ik verdenk haar ervan. Dat ze het toch al wel weet. Weet dat het wel OK, misschien zelfs "héél héél goed" zal zijn, daar aan die andere kant. Mijn kindje ... zo groot, zo wijs en zo gevoelig. Morgen wordt ze vijf. <3 <3 <3 <3 <3
3 Reacties
caroline
15/11/2016 11:20:53
hartje...
Antwoord
Inge
1/12/2016 10:27:19
Lieselot ook net vijf. Wat niet helpt natuurlijk bij onze kinderen is dat ze nog heel jong gaan zijn om naar eerste te gaan (de november en december kindjes). Lieselot ook altijd veel moeite met verandering maar haar verjaardag vond ze wel fantastisch. Ze is direct gaan kijken op de groeimeter of ze al gegroeid was nu ze vijf is :-).
Antwoord
Laat een antwoord achter. |
Over mijArchief
Augustus 2020
Categories
Alles
|