#1 - De Man Manlief en ik wandelen een brug op die over de sporen loopt. Er is zon, buitenlucht en mooie graffiti en even lijkt het alsof we op citytrip zijn -- just the two of us, bedoel ik dan. Vandaag is de eerste keer dat Manlief buiten komt. Hij ligt al meer dan twee weken plat op zijn hernia-rug met pijn en uitzichtloosheid die op zijn gemoed drukten. We gaan traag, moeten vaak stoppen en terwijl ik op een muurtje zit, praat hij tegen mij. Ik voel eindelijk dat hij aan het terugkomen is; en ik voel nu pas hoe ik hem gemist heb, die man van mij. #2 - De Oudste Dochter We gaan op prospectie in het Museum in de stad. Binnenkort is de Oudste Dochter jarig en dat wordt dan hier gevierd. Ze is nieuwsgierig, zenuwachtig alvast en uit op het beste voor haar vrienden. In de museumshop kiest ze heel precies de 10 postkaarten uit die ze als uitnodiging voor hen wil gebruiken. De kleine zus vind het allemaal heel mooi en "wil ook". #3 - De Kleinste Dochter Op die natte en kille één november steekt ze haar blote voeten in haar rode laarzen en trekt ze erop uit. Wie volgen kan, mag mee (dat ben ik), de rest blijft thuis. We verzamelen herfstbladeren en stokken met gekke vormen. Ze roert ermee in modder en springt haar weg naar huis, van plas naar plas. #4 - De Mama De mama is moe van de twee weken sinds de Man door zijn rug zakte en zij er plots alleen voor stond. Ze kan er zelf om lachen want toeterde ze in gezondere tijden altijd dat zij zó-veel meer in het huishouden doet dan de man, nu merkt ze wel degelijk hoe groot zijn aandeel daar is. Ze is blij want ze vergelijkt haar situatie nu met die van vlak voor de burn out. Manlief reisde toen vaak en ver en zij stond er écht alleen voor, dacht ze. Ze ziet hoe ze het nog altijd moeilijk vindt om hulp te vragen, maar het toch doet - de dochters gaan elders slapen, eten pannenkoeken bij vrienden en gaan met Meter naar het circus. Het helpt en het geeft rust. Ze voelt hoe slim ze zelf is om enkele dagen vrij van het werk te nemen wanneer de vermoeidheid begint te wegen. Ze maakt tijd en zorgt voor zichzelf, haar gezin en het huis. Ja, ze is moe, maar deze keer raakt ze niet meer uitgeput. Dankbaar is ze ook. Voor de gewone dingen, die er nu wel van komen. Op vrijdag kijkt ze een crimi, samen met Manlief in de zetel. Het is net als lang geleden, toen de kinderen er nog niet waren, en 'Midsummer Murders'-kijken op vrijdag de zaligste ontspanning na de week was. Alleen ligt hij nu languit op zijn rug, zij in een bolletje in het hoekje aan zijn voeten. Ze gaat met de kleine dochter naar een goed toneelstuk en naar één slecht; ze geniet ervan hoe kleine dochter het verschil niet eens merkt. Met de oudste dochter speelt ze eindelijk een spel. Ze knutselen Halloween-spookjes, een toiletrollen-rups en maken mama's portret. #5 - Het Kerkhof We gaan naar het graf van Bompa en eerst durven ze niet te lachen op het Kerkhof, daarna toch weer wel. Ze zetten de pot met roosjes op het graf maar snappen niets van het verhaal dat hij gecremeerd werd in een oven -- in een oven bakken wij brood, toch?! #6 - Het Familieportret
4 Reacties
Tineke
3/11/2018 08:14:41
Wat mooi ...
Antwoord
Katrijn
6/11/2018 13:23:24
Mooie woorden, steeds weer. Blij dat ik je blog ontdekte...
Antwoord
Laat een antwoord achter. |
Over mijArchief
Augustus 2020
Categories
Alles
|