Zomer 2018. 20 beelden, 18 weetjes

En hopla, zo zitten we alweer halfweg de eerste schoolweek. Het nieuwe kaftpapier vertoont hier en daar al een kreukje; de nieuwe turnschoenen zijn alvast dat tikkeltje minder wit; en bij de kennismaking in de hobby-lesjes is de kop er ook af ... September, hier zijn we weer ... ritme, regelmaat, iedereen terugzien -- fijn maar druk gedoe. 

En daarom, om het nog heel even vast te houden, en om naar terug te grijpen als die fijne drukte toch weer teveel wordt: nog even een duik in onze zomer 2018.

Zomer 2018, het was een goeie, in 20 beelden & 18 weetjes.

Enjoy!

#1

Soms overvalt het me - die goesting om een jaar eens niet weg te gaan; om een staycation in te lassen. Maar nog voor het woord helemaal uitgesproken is, stelt Manlief al zijn veto. Sinds dat jaar dat hij onverwachts en echt op de allerlaatste knip dan toch geen verlof kon nemen en ik onze trip naar Italië zag ingeruild worden door een uitgeregende week in België, beslisten we dat we er vanaf dat jaar elk jaar zouden op uit trekken. Mijn humeur in die week moet zo verschrikkelijk zijn geweest dat Manlief het in geen honderd jaar voor herhaling vatbaar acht. En maar goed ook -- doordraaiers die wij zijn, zou  een staycation er bij ons op uitdraaien dat Manlief onze tuin aanlegt terwijl ik babykleertjes op 2dehands.be post, ramen poets, wasmanden plooi, nieuwe Ikea bakjes vul, onkruid uittrek en de kinderen onverantwoord lang op de iPad hangen. 
Oh ja, dit 'weg móeten' is natuurlijk een gigantisch luxeprobleem en ik ben er ook zeker van dat mochten we om één of andere reden toch beslissen om niet te vertrekken, we er thuis ook een knalvakantie van zouden maken. 

#2

Dit gezegd zijnde, ik ben een echt zonnemens. Van een vakantie zonder zon en zonder warmte laad ik niet op. Ik vond onze afgelopen warme, lange zomer gewoonweg top. Van mij mag het elk jaar tussen april en oktober 30 graden zijn. Eens zien hoe snel die staycation er dan toch komt. 

#3

Het is ieder jaar weer moeilijk bevallen van een vakantieplan. En dat ligt volkomen aan mij. Als het op de zomervakantie aankomt, ben ik schuldig aan een zekere FOMO. ik hou van de bergen maar ben ook zot van water. Ik wil het liefst de wijde, wilde natuur in, maar doe ook zuurstof op in de stad. Ik kuier graag over authentieke marktjes en vind het even heerlijk om nieuwe producten in een buitenlandse supermarkt te scoren. Ik hou enorm van de UK, Scandinavië, Oost-Europa, maar zolang we met de tent op reis gaan, eis ik een zonzekere bestemming.

​Dit jaar werd het een combinatie van de Pyreneeën en de Costa Brava met een kleine uitwijking naar Barcelona. Alle criteria afgevinkt en de reis was - al zeg ik het zelf - perfect. ​

#4

Na 3 jaar strandvakanties met onze kleine meisjes, lieten we ze dit jaar dus proeven van de bergen. We trokken naar de Spaanse Pyreneeën en namen ze vanaf dag 1 mee op tocht. 

Ja, gezaag, gezeur en veel gedoe maar op den duur kwamen we in een ritme en vonden we dat verhalen vertellen, Jantjes-moppen en af en toe een lied hen op de been hielden. En zie onze kleinste hier eens blinken van trots met de volle 6km in de benen.

#5

Een zomer is, vind ik, echt geslaagd als er ook een WK voetbal, of anders de Olympische Spelen,  aan te pas komt. Ik ben zelf niet vies van voetbal (wist je dat ik zelfs een tijdje bij Club Brugge gewerkt heb!?) en onze meisjes vonden het hele WK-sfeertje geweldig. Ik denk dat we samen naar alle matchen van de Rode Duivels gekeken hebben en vonden het alleen stom toen duidelijk werd dat we het niet zouden halen tegen les Bleus. 

#6

Zomer, zomeravonden, zonsondergangen ... zalig ... ik ben een rasechte sunset chaser -- golden hour maakt mij weemoedig, dankbaar, echt happy, en alleen al daarom hou ik zo eindeloos veel van Zomer. 

#7

In de zomer van 2018 ging onze dochter voor het eerst op scoutskamp. Ik vond het absoluut vreselijk om haar met schokkende schouders en in 1.000 tranen achter te laten op een kampterrein in de Ardennen. Onze flinke, zelfstandige dochter die nooit, niet in de creche, niet op school, niet op dagkamp, never, een afscheidstraan had gelaten ... In onze scoutsgroep worden er tijdens het kamp geen foto's gepost, dus het enige beeld dat ik in die 6 dagen had, was dat van die smalle schokkende schouders. #ohmoederhart

Echt, het spannendste moment in mijn hele leven was toen we na de volle zes dagen het kampterrein weer op mochten en mijn oudste dochter met open armen op ons af kwam gevlogen. Bleek dat mijn moederhart zich volkomen onterecht zorgen had gemaakt want dochterlief had de tijd van haar leven gehad en wilde amper mee naar huis. #cliché

#8

In de zomer van 2018 sportte ik veel. Ik werd ook toegevoegd aan het WhatsApp-groepje van dé Loopmama's. Ik was vereerd, geflatteerd en gemotiveerd. Het lukte me om een paar keer mee te gaan, ik mocht mijn tenen uitkuisen want ze lopen snel en ver, maar ik vond het zalig. Ze doen prachtige tochten en verleggen mijn grens elke keer. Nu ik weer aan het werk ben lukt het me meestal niet meer om mee te gaan, maar hen te volgen in het WhatsApp groepje werkt al motiverend genoeg. Ik ben een verschrikkelijke strever, en als ik zie hoe ver zij lopen, doe ik mijn best om hun aantal kilometers te evenaren. 

#9

In de zomer van 2018 leek ineens alles makkelijker te gaan. Ja, mijn kinderen worden groter en zelfstandiger en gaan graag op kamp; maar ik voel elk jaar ook weer hoe ik die oneindig diepe vermoeidheidsput van de burn out een beetje verder achter me laat. Zalig is het om vast te stellen dat ik niet constant op mijn 'limiet' zit. Er was een tijd dat ik weekends en vakanties afgrijselijk afmattend vond; ik smachtte naar een uurtje alleen-tijd en ik ging uitgeputter weer aan het werk dan ervoor; nu ben ik op vakantie een ontspannen mens en geniet ik 24/7 van mijn gezin.  

#10

In Zomer 2018 maakten onze kinderen voor het eerst kennis met Mc Donalds. Een kleine stap voor de mensheid; een grote openbaring voor hen.

#11

In de zomer van 2018 aten we niet heel vaak op restaurant. Vergis je niet, ik vind eigenlijk niets heerlijkers dan uit eten gaan en nieuwe dingen uitproberen. Ik ben een enorme foodie en lust eigenlijk alles. Helaas, helaas ben ik allergisch aan de Nachtschade-familie met o.a. tomaten, paprika, aubergines en aardappelen. Omdat ik gemerkt heb dat die ingrediënten vaak in andere - ogenschijnlijk onschuldige - gerechten gebruikt worden (Spanjaarden gebruiken  tomaat bijna standaard als basis-ingrediënt, zelfs bij een broodje kaas; en bij ons blijken aardappelzetmeel en -vlokken door enorm veel recepten gedraaid te worden) vermijd ik liever de stress van ongewenste ingrediënten op mijn bord en koken we vaak zelf.

In de vakantie kook ik gewoonlijk, net als op de andere dagen van het jaar. Op kampeervakantie neemt Manlief het dan weer volledig over. Zalig.  

We gingen deze zomer wel uit eten in het restaurant van de Nepalese vader van een klasvriendinnetje van onze oudste dochter. Hij waakte erover dat er geen gevaarlijke ingrediënten op mijn bord terecht kwamen en alles wat ik daar at, was absoluut overheerlijk. 

Tijdens de zomer, en vooral op vakantie, val ik trouwens meestal af.  Ik beweeg veel meer, eet liever fruit dan een ijsje en drink liters water. Zalig. Het nadeel is dat ik dan in de nieuwe Winter/Fall collecties kleren koop die later op het jaar -zeker na de feesten- toch strakker komen te zitten dan goed voor me is hahahaha. 

#12

In de zomer van 2018 heb ik weer veel gelezen. Mijn beste leestijd is onderweg. Op vakantie laat ik met plezier het stuur aan Manlief over. We leggen op onze hele reis gemakkelijk zo'n 3000 km af en ik laat die afstand het liefst wegtikken met een goed boek --  en een extra reden om  Manlief te laten rijden is zijn vervelende eigenschap om, wanneer ik aan het stuur zit, méé te rijden, en daar word ik heel, heel erg, zenuwachtig van. Thanks but no thanks dus. 

#13

Zomer 2018 was natuurlijk niet alleen onze vakantie naar het buitenland. Onze kinderen hebben bijna 5 weken kamp achter de rug. Het aanbod in en rond Leuven is groot en ik vind de kampjes hier echt op niveau - interessante thema's, goed gegeven, leuke afwisseling met spelletjes en sport. We hoeven amper af te spreken met andere ouders, op elk kamp komen ze wel een paar vriendjes tegen. Zalige tijd voor hen; easy peasy voor ons. 

#14

Ik had in de zomer van 2018 voor het eerst in mijn leven een maand ouderschapsverlof genomen en daardoor was ik na onze terugkomst van vakantie nog 10 dagen thuis. In die 10 dagen was mijn oudste dochter op scoutskamp, stuurde ik mijn kleinste dochter op dagkamp en was Manlief alweer aan het werk. Zalig. Ik ruimde op, kocht die nieuwe bakjes van Ikea en allemaal nieuwe plantjes, sorteerde, recycleerde, organiseerde en voelde me aan het eind van die dikke week volledig 'on top' en klaar om weer aan het "nieuwe jaar" te beginnen. 

#15

We bezochten deze zomer Barcelona en Parijs. Kort telkens maar genoeg om mijn stadsmens-batterijen op te laden. Ik ben zelf geboren en getogen in Brussel, heb in Madrid en Genève gewoond en woon nu net buiten Leuven. En net zoals ik het soms nodig heb om de natuur in te trekken, kan ik het heel hard voelen kriebelen om de echte, grote, stad op te zoeken.

#16

Deze zomer was er één van enorm veel etentjes, drinks, barbecues, ijsjes eten bij elkaar, ... In de vakantie - en al zeker met dat zalige weer - lukt het toch al iets sneller om mensen samen te krijgen; doet de formule er precies minder toe. Tijd. Samen. Dat is wat er toe doet. 

#17

Zomer 2018 was ook veel familie met het verjaardagsweekend voor mijn liefste mama, de verjaardag van Oma en de doop van het mooiste petekind ter wereld. 

#18

In de grote vakantie aten we elke, elke ochtend vers brood. 
En watermeloen. En aardbeien.

​Amen.