|
In onze straat alleen al zijn we met 3. Ongelofelijk hoeveel verhalen je hoort. Van vrouwen en mannen. Elk verhaal is anders, maar veel dingen lopen toch gelijk. De crash, de ups en de zéér veel downs, de donkerte, de angst/woede/stress/paniek-aanvallen, de reactie van het thuisfront. In mijn eerste weken, toen het me begon te dagen dat ik een burn out had, surfte ik me suf naar blogs van mensen die in een burn out zaten. Echt bijna niet te vinden. Natuurlijk niet. Hoe kan iemand die te moe is om 's middags te eten, een verhaal over burn out schrijven? (ik heb wel gigantisch veel gehad aan de site van Maarten De Gendt - opgebrand.wordpress.com) Iemand vertelde me ooit: 'Een beer van een vent. En die in een hoekske zien janken als een klein kind.' En ja, daar kan ik me echt in herkennen. Ik ben geen beer van een vent, maar ik heb al heel veel gejankt. Echt heel veel. 
3 Reacties
30/8/2016 16:56:49
De schellen vielen van mijn ogen. De huisarts had het alsmaar over 'uitgeput'. Toen ik jouw verhaal las, herkende ik zowat ALLES ... en kon ik aan de aanvaarding beginnen (niet simpel ;-). Groetjes! Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |